Prolog

„Flirt to akwarela miłości.”
- Paul Bourget

Opierając się nonszalancko o ścianę z czarującym uśmiechem niczym młody bóg, trzymał w dłoni pusty kieliszek po szampanie. Drugą dłonią odgarniał ciemne włosy i wpatrywał się w otaczających go ludzi. W jego cudownych stalowoszarych tęczówkach igrały wesołe ogniki, nadając jego twarzy blasku i wigoru. Lekko rozpięta koszula, niedbale zarzucony krawat i ten kilkudniowy zarost sprawiały, że ciężko było oderwać od niego wzrok. Jego sylwetka skąpana w bladym blasku świec przywodziła na myśl amanta lat dwudziestych. W każdym jego ruchu, spojrzeniu, choćby najmniejszym geście wyczuć można było niezwykłą pewność siebie, dumę i arystokratyczną władczość. Gdyby nie fakt, że właśnie tam stał można by go uznać za przywidzenie. A jednak on był prawdziwy, lecz tak odległy i nieosiągalny, że jawił się niczym anioł. Anioł o diabelskim usposobieniu, zamknięty w piekielnych odmętach własnych przeżyć, niedostępny.

Syriusz Black właśnie bawił się w najlepsze, przyglądając się stojącej nieopodal dziewczynie, która raz po raz rzucała mu ukradkowe spojrzenia. Przyłapana na gorącym uczynku oblała się szkarłatnym rumieńcem i płochliwie spuściła wzrok, wpatrując się w swoje pantofle. Czując, że chłopak ją obserwuje, odwróciła głowę i starała się ukryć zmieszanie. Stojąca obok niej kobieta, widząc zachowanie córki prychnęła jak rozjuszona kotka i szarpnęła podopieczną za ramię w stronę wyjścia do ogrodu. Na odchodnym rzuciła Syriuszowi ostre spojrzenie, lecz ten tylko wzruszył ramionami. Dziewczyna nawet mu się nie podobała i szczerze wątpił, by mogła kogokolwiek zainteresować. Nie czując potrzeby roztkliwiania się nad zaistniałą sytuacją, bez szczególnego entuzjazmu rozejrzał się dookoła, wyłapując w tłumie wysoką blondynkę. Zmierzył ją od stóp do głów, oceniając ją w skali od jednego do dziesięciu. Dziewczyna uzyskała aż siedem punktów, co z satysfakcją dało mu motyw do działania. Odłożył kieliszek na pobliski stolik i z czarującym uśmiechem ruszył na polowanie.